W ciągu ostatnich siedemdziesięciu lat rozwojowi sztucznej inteligencji towarzyszyły na przemian buńczuczne deklaracje i głęboki sceptycyzm. Dziś SI cieszy się największą popularnością w historii. Coraz więcej ekspertów prognozuje jednak rychłą zmianę klimatu.
Cyfrowi monopoliści nie tylko mają „fabryki”, w których produkujemy dla nich dane. Dysponują też wspólną wirtualną przestrzenią, przez którą wszyscy muszą przejść. Coś z tym trzeba zrobić – mówi Jan Zygmuntowski w rozmowie z Maciejem Chojnowskim.
Postrzeganie robotyzacji procesów biznesowych w oderwaniu od innych technologii to przepis na rychłe rozczarowanie. Chcąc osiągnąć sukces, trzeba traktować je wszystkie jak uzupełniające się elementy jednego ekosystemu.
Marzenia o podboju kosmosu oraz fuzji ludzkiego umysłu z maszyną to ucieczka od realnego życia. Takie pomysły niebezpiecznie zbliżają nas do platońskiego przekonania, że ciało jest więzieniem duszy. Technologia staje się tu narzędziem alienacji oddzielającym człowieka od świata i jego samego.
Konsultacje w sprawie unijnej „Białej księgi sztucznej inteligencji” dobiegły końca. Swoje opinie przekazali Komisji Europejskiej m.in. technologiczni giganci. Tymczasem grono międzynarodowych ekspertów ostrzega Brukselę przed uleganiem naciskom ze strony firm rozwijających SI.
Warunkiem stworzenia przyjaznej człowiekowi sztucznej inteligencji jest rozumienie jej działania. Czy to oznacza, że wszyscy musimy ją pojmować dokładnie na tym samym poziomie? Niekoniecznie.
Kobiety napisały ponad jedną czwartą prac zgłoszonych do ogólnopolskiego konkursu na najlepsze polskie magisterki z dziedziny uczenia maszynowego i analizy danych.
UNESCO: sztuczna inteligencja nie jest zjawiskiem naturalnym. Jest dziełem człowieka, czyli narzędziem, które ma nam służyć i za które odpowiadamy.
Dyskryminacja przez algorytmy to fakt powszechnie znany, choć niełatwy do zidentyfikowania w praktyce. Równouprawnienie trudno też zaprogramować. Nie jesteśmy jednak bez szans wobec niesprawiedliwości maszyn.